بررسی تاثیر تفاوت توابع حساسیت طیفی سنجنده سنتینل-2 با سنجنده‌های مختلف ماهواره‌ای، در مطالعات سری زمانی شاخص‌های طیفی به‌منظور پایش پوشش گیاهی

پایش کمی و کیفی پوشش‌های گیاهی از کاربردهای اصلی دانش سنجش‌ازدور می‌باشد. تشخیص روند تغییرات پوشش گیاهی، مخصوصاً در مقیاس جهانی و منطقه‌ای نیازمند مطالعات بلند‌مدت؛ فراتر از طول عمر یک ماهواره، می‌باشد. از سوی دیگر ترکیب داده‌های سنجنده‌های مختلف می‌تواند منجر به پیدایش تغییرات کاذب در مقادیر بازتابش باندی و به دنبال آن شاخص‌های طیفی گردد. از مهم‌ترین دلایل تغییرات کاذب در مطالعات چند‌سنجنده‌ای، تفاوت تابع حساسیت طیفی سنجنده‌های مورد مطالعه است. در این شرایط باید با انجام کالیبراسیون نسبی، حتی‌الامکان تاثیر این عامل را کاهش داد. در این تحقیق با به‌کارگیری روابط چندجمله‌ای، کالیبراسیون سنجنده‌های لندست (OLI,ETM+,ETM) و اسپات-5 (HRG) نسبت به سنجنده سنتینل-2 با هدف حذف تغییرات کاذب، صورت پذیرفته است. در این میان از مدل‌های انتقال تابش PROSPECT4 و 4SAIL جهت شبیه‌سازی منحنی‌های رفتار طیفی و به دنبال آن از مدل اختلاط طیفی خطی برای اضافه نمودن اثر خاک، استفاده شد. سپس مقادیر شاخص‌های طیفی که در زمینه پوشش گیاهی پرکاربرد (NDWI,EVI,NDVI) هستند و باندهای بازتابشی مورد نیاز برای محاسبه آن شاخص‌ها (آبی، قرمز، فروسرخ نزدیک، فروسرخ کوتاه)، برای هر یک از رفتارهای طیفی شبیه‌سازی شدند. بررسی‌ها نشان داد معادلات خطی به‌خوبی می‌توانند مقادیر سنجنده‌های مختلف را نسبت به سنجنده MSI کالیبره نمایند. به‌منظور اعتبارسنجی نتایج، از اندازه‌گیری‌های سنجنده هوایی AVIRIS به همراه بخشی از داده‌های شبیه‌سازی شده، بهره‌برداری شد. طبق نتایج در میان شاخص‌ها، انجام پیش‌پردازش کالیبراسیون نسبی، برای شاخص EVI، از ضرورت بیشتری برخوردار است و در طرف مقابل در میان مقادیر بازتابشی، باند فروسرخ از همبستگی بالاتری نسبت به سایر مقادیر برخوردار است. مقادیر معیارهای   و NRMSE به‌دست‌آمده، گویای این نکته‌اند که مقادیر باندهای بازتابشی و شاخص‌های گیاهی از هماهنگی بالایی برخوردار هستند به‌طوری‌که حتی در برخی از موارد، عدم اعمال کالیبراسیون نسبی، ممکن است اختلالی به سری زمانی وارد نسازد.